Pytanie, czy ludzie potrafią komunikować się poprzez feromony w ten sam sposób, co zwierzęta, jest przedmiotem dyskusji. Fizjolodzy z Uniwersytetu w Bochum zademonstrowali wonną substancję Hedione, która uruchamia domniemany receptor feromonowy VN1R1. Naukowcy dowiedli, że zapach Hedione – przypominający aromat magnolii – generuje specyficzną aktywność w mózgu, której nie wywołują tradycyjne zapachy.
Rezultaty opublikowane w czasopiśmie „Neurolmage” stanowią przekonujący dowód na to, że efekt feromonowy, różniący się od zwykłej percepcji węchowej, rzeczywiście ma miejsce w przypadku ludzi.
Hedione uruchamia receptor feromonowy w nabłonku węchowym
Wykorzystując analizę genetyczną, badacze potwierdzili obecność receptora feromonowego w ludzkiej śluzówce węchowej. Następnie przenieśli kod genetyczny do hodowli komórkowej. Posługując się tymi komórkami, zademonstrowali, że Hedione aktywuje receptor. Hedione ma przyjemny jaśminowo-magnoliowy zapach, którym często posiłkuje się przemysł perfumeryjny.
Hedione ożywia obszar układu limbicznego
Współpracując z profesorem Thomasem Hummelem ze Szpitala Uniwersyteckiego w Dreźnie, grupa z Bochum przeanalizowała, co dzieje się w mózgu, gdy osoba wącha Hedione. Wyniki porównała z efektami, jakie wywołuje inny alkohol o tradycyjnym kwiatowym zapachu. Zapach Hedione aktywował obszar układu limbicznego (związanego z pamięcią, emocjami i motywacją) wyraźniej niż fenyloetanol. Ponadto Hedione silniej pobudził strefę podwzgórza u kobiet niż u mężczyzn. Jest ona typowa dla kontrolowania seksualnych zachowań człowieka przez układ dokrewny.
Kolejne etapy badań to próba odpowiedzi na pytanie, które fizjologiczne i psychologiczne parametry dochodzą do głosu, gdy Hedione oddziałuje na receptor feromonowy. Naukowcy chcą również znaleźć cząsteczki zapachowe wydzielane przez ludzkie ciało, które zachowują się podobnie jak Hedione. Ich odkrycie umożliwiłoby kontrolę komunikacji międzyludzkiej przy pomocy feromonów.
